00:00 – kobieta przegląda album ze zdjęciami
01:00 – fotografia, komentarz z offu, że to robotnicy ze stoczni im. Warskiego, nawołujący do strajku. Dalsze zdjęcia, z komentarzem, że to zdjęcia SB do identyfikacji demonstrantów.
01:57 – znów kobieta, zdjęcia demonstrantów. Pojazdów wojskowych albo milicyjnych, demonstrantów rzucających czymś, zatrzymanie demonstranta, płonący budynek, tłum tłum demonstrantów, .
05:00 – kobieta rozpoznaje na fotografii syna. Płacze.
05:23 – czołówka
05:40 – kobieta wspomina, jak przygotowywała się do świąt, ale synowie nie przyjechali. Po świętach przyjechała synowa, okazało się, że syn nie żyje, milicja powiedziała że został pochowany. Znów fotografie.
07:12 – kobieta opowiada, jak wskazano jej grób. Fotografie żołnierzy na tle zniszczonego budynku. Kobieta pokazuje fotografie ojca, opowiada historię swojej rodziny. Ucieczka z Tczewa w 1939 r. Ojciec był ranny w 1939 r. Zmarł w 1944. Zamieszkała w Szczecinie.
13:42 – fotografie – z grudnia 1970. Kobieta mówi, że szukała drugiego syna, bo też zaginął. Okazało się, że był w więzieniu. Pani prokurator ją zbywała. Po interwencji innego prokuratora dostała widzenie. W więziennym szpitalu. Był zmasakrowany.
19:15 – fotografie ze strajku
19:57 – kobieta opowiada dalej. Ogląda album.