Dekret o wprowadzeniu stanu wojennego sparaliżował działanie, niemal wszystkich polskich instytucji oprócz tych, które tworzyły aparat represji. Pod nieustanną inwigilacją funkcjonował Kościół katolicki. W poszczególnych diecezjach powstały komitety charytatywne, które otoczyły opieką zarówno internowanych, jak i ich rodziny. Z czasem wsparciem w postaci pomocy nie tylko rzeczowej, ale finansowej i prawnej otoczono bardzo wiele polskich rodzin, niekoniecznie zaangażowanych w działania opozycyjne. W Warszawie najbardziej znany komitet pomocy był zlokalizowany w kościele św. Marcina przy ulicy Piwnej. We Wrocławiu, pod auspicjami kardynała Henryka Gulbinowicza – „Pod Czwórką”, czyli przy ulicy Katedralnej 4. Transporty charytatywne, przychodzące do Komitetów miały ogromne znaczenie. Ale najważniejszy był ich wymiar ponadmaterialny. O pracy tych dwóch Komitetów opowiadają: kardynał Henryk Gulbinowicz, Władysław Rodowicz, prałat Józef Maj, Irena Kuczyńska, Anna Trzeciakowska, Jan Kossakowski, Zbigniew Jakubas, Zofia Pruszyńska i ksiądz Andrzej Dziełak. Jak stwierdza jeden z bohaterów filmu, Komitety były fragmentami niezdobytej, wolnej Rzeczpospolitej.
Dziękujemy za solidarność / Thank you for solidarity – 25’, 2006, dir. Ewa Szprynger
The introduction of martial law in December 1981 paralysed the activities of almost all institutions, with the exception of those forming the machinery of repression. The Catholic Church was the target of constant surveillance. Charity committees, which were established in all dioceses, provided assistance to the interned Solidarity activists and their families. With the passing of time, they offered material, financial and legal aid to tens of thousands of Polish familities, not only those involved in the opposition activities. In Warsaw, the Primate’s Committee on Piwna Street in the Old Town was the centre of the Church’s assistance effort. In Wrocław, the ‘Pod Czwórką’ Committee on 4 Katedralna Street, acted under the auspices of Henryk Cardinal Gulbinowicz. The importance of the charity transports of food, clothing and medicines cannot be overestimated. Yet, it was the moral and spiritual dimension of the Church’s support that counted the most. The work of the Warsaw and Wrocław charity committees is recalled by Henryk Cardinal Gulbinowicz, priests Józef Maj and Andrzej Dziełak, Władysław Rodowicz, Irena Kuczyńska, Anna Trzeciakowska, Jan Kossakowski, Zbigniew Jakubas and Zofia Pruszyńska.