3 kwietnia 1981 roku ukazał się pierwszy numer Tygodnika Solidarność. Był to ważny moment w dziejach kraju. Pojawienie się w ogólnopolskim kolportażu tygodnika niezależnego od władz komunistycznych podkreśliło znaczenie związku zawodowego „Solidarność”. Redaktorem naczelnym został Tadeusz Mazowiecki. W tygodniku publikowali swoje artykuły m.in. Stefan Kisielewski, Tomasz Strzembosz i Bohdan Cywiński. Film rozpoczyna scena zrealizowana współcześnie w redakcji tygodnika, w której poszukiwane są materiały archiwalne z 1980 i 1981 roku. Konstrukcja filmu opiera się na dwóch równoległych i przeplatających się nawzajem wątkach: spotkanie redakcji po 25 latach i indywidualne relacje dziennikarzy. W filmie uczestniczą redaktorzy naczelni: Tadeusz Mazowiecki, Jan Dworak, Jarosław Kaczyński, Józef Orzeł, Andrzej Gelberg i Jerzy Kłosiński, a także dziennikarze. W pierwszej części filmu dziennikarze opowiadają o nastrojach w zespole, trybie pracy, swoich ówczesnych niepokojach, inwigilacji ze strony tajnych służb oraz narastaniu konfliktu z władzami. Przypominają sytuację pisma w momencie wprowadzenia stanu wojennego, kiedy większość członków redakcji znalazła się w obozach internowania. W drugiej części, obejmującej okres po 1989 roku, uczestnicy mówią o głównych tematach podejmowanych na łamach tygodnika, sytuacjach konfliktowych, atmosferze w redakcji, momentach przełomowych, podziałach politycznych, które zaistniały po powołaniu redaktora naczelnego Tadeusza Mazowieckiego na urząd premiera. Tygodnik opuściło wówczas kilku czołowych dziennikarzy, którzy zasiedli w rządzie. Redakcję objął Jarosław Kaczyński. Zaczął narastać spór dotyczący relacji pomiędzy „Tygodnikiem” a „Gazetą Wyborczą”, która również reprezentowała środowisko „Solidarności”. Z drugiej strony redakcja stała się znaczącym miejscem spotkań, dyskusji. Organizowano wieczory wspomnieniowe i koncerty. Redakcję odwiedzały wpływowe osobistości (np. płk Ryszard Kukliński, Asłan Maschadow – prezydent Czeczenii), liczni artyści. Ważnym elementem filmu są fragmenty występów kabaretu „Pod Egidą”.
Tygodnik Solidarność / Solidarity Weekly – 2 parts, 26' each, 2006, dir. Jolanta Kessler and Maria Dłużewska
The launch of ‘Tygodnik Solidarność’ (Solidarity Weekly) on 3 April 1981 was a significant event in Poland’s modern history. The nationwide distribution of a weekly independent of the communist authorities enhanced the importance of the Solidarity Trade Union on the Polish scene. Its first editor-in-chief was Tadeusz Mazowiecki and its regular contributors included Stefan Kisielewski, Tomasz Strzembosz and Bohdan Cywiński. The film begins with a search for the weekly’s archival materials from 1980 and 1981 during a visit to the editorial office.
The film is based on two parallel and interweaving strands: a meeting of the editors 25 years after the weekly’s launch and journalists’ personal accounts, including those of editors-in-chief Tadeusz Mazowiecki, Jan Dworak, Jarosław Kaczyński, Józef Orzeł, Andrzej Gelberg and Jerzy Kłosiński. They talk about the atmosphere within the team in the initial period, the surveillance of secret services and the introduction of martial law after which most of the journalists were interned. The second part of the film focuses on the main topics taken up by the weekly after 1989 and the political divisions which followed the appointment of its editor-in-chief Tadeusz Mazowiecki to the post of Prime Minister and of several of its leading journalists to his cabinet. With Jarosław Kaczyński at the helm of the weekly, there evolved a conflict amongst its journalists concerning the shape of relations with the ‘Gazeta Wyborcza’ daily, which also represented the Solidarity camp. In the 1990s ‘Solidarity Weekly’ became an important forum for debates and discussions and the venue for concerts and performances. Among its prominent guests were Colonel Ryszard Kukliński and Aslan Maskhadov, President of the Chechen Republic. The film features excerpts of the show of the ‘Pod Egida’ Cabaret.