Film o Zbigniewie Jasińskim, poecie powstania warszawskiego. Urodził się w 1908 r. w Łodzi. W okresie międzywojennym był marynarzem, znanym dziennikarzem i poetą. Pracował w Instytucie Morskim w Gdańsku. Walczył w kampanii wrześniowej, dostał się do sowieckiej niewoli, przewieziony do łagru Tetkino pod Kurskiem. Na podstawie porozumienia niemiecko-sowieckiego o wymianie jeńców został przeniesiony do Lublina, udało mu się uciec w 1940. W 1941 roku wstąpił do AK. W 1943 odbył misję kurierską do Jugosławii. Podczas powstania warszawskiego pełnił funkcję prasowego sprawozdawcy wojennego. Nazwano go „poetą powstania”. Jego poezja wyróżnia się żarliwością i siłą emocjonalną. Jego wiersze stanowią swoistą kronikę powstania. Zasłynął wierszem pt. „Żądamy amunicji” (uważanym za najpopularniejszy wiersz powstania), który został nadany z powstańczej radiostacji "Błyskawica" w dniu 24 sierpnia 1944 roku.
Tu zęby mamy wilcze, a czapki na bakier,
Tu nas nikt nie płacze w Walczącej Warszawie.
Tu się Prusakom siada na karku okrakiem
I wrogów gołą garścią za gardło się dławi.
A wy tam wciąż śpiewacie, że z kurzem krwi bratniej,
Że w dymie pożarów niszczeje Warszawa,
A my tu nagą piersią na strzały armatnie,
Na podziw wasz, na śpiewy i na wasze brawa.
Czemu żałobny chorał śpiewacie wciąż w Londynie,
Gdy tu nadeszło wreszcie oczekiwane święto!
U boku swoich chłopców walczą tu dziewczęta
I małe dzieci walczą, i krew radośnie płynie.
Halo! Tu serce Polski! Tu mówi Warszawa!
Niech pogrzebowe śpiewy wyrzucą z audycji!
Nam ducha starczy dla nas i starczy go dla Was!
Oklasków nie trzeba! Żądamy amunicji!
Po powstaniu Jasiński przebywał w oflagu w Sandbostel, w 1952 wyemigrował do Australii gdzie zmarł w 1984 roku. Zbigniewa Jasińskiego wspomina Jan Lissowski. W filmie wykorzystano fragmenty słuchowiska Teatru Polskiego Radia w reż. Andrzeja Piszczatowskiego zatytułowanego „Historia pisana krwią i rymem” oraz bogate archiwa filmowe z powstania warszawskiego.
Krwią i rymem / With Blood and Poetic Verse – 26', 1994, dir. Andrzej Miłosz
A portrait of Zbigniew Jasiński, a prominent poet of the Warsaw Uprising. Born in 1908, he was a sailor, journalist and poet. He worked in the Maritime Institute in Gdańsk. He fought in the 1939 September Campaign. Taken prisoner by the Soviets, he was transported to a labour camp near Kursk. Following the German-Soviet agreement on the exchange of POWs, he was brought to Lublin. He managed to escape in 1940. A year later he joined the Home Army. In 1943 he was a sent to Yugoslavia on a courier mission.
During the Warsaw Uprising in 1944 he served as a press correspondent. His poems are renowned for their fervour and expressive power. He made his name with the poem ‘We demand ammunition’, which was aired by the clandestine radio station ‘Błyskawica’ (Lightning) on 24 August.
Here we have wolves’ teeth and tilted caps,
Here no one cries in Fighting Warsaw.
And we are bare-breasted against the cannon-fire.
Why do you keep playing a mourful chorale in London,
When the long-awaited celebration has finally come!
The girls fight arm-in-arm with their boys,
And little children fight, and the blood cheerfully flows.
Hello! Here’s the heart of Poland Polski! This is Warsaw calling!
Stop playing funeral songs in your broadcasts!
We have enough spirit for us and for you!
We need no applause! We demand ammunition!
After the defeat of the Warsaw Uprising, Jasiński was taken to the POW camp in Sandbostel. In 1952 he settled in Australia, where he died in 1984. The film includes reminiscences by Jan Lissowski, excerpts from a Polish Radio drama ‘A History Written in Blood and Poetic Verse’, as well as archival footage of the Warsaw Uprising.